Ogólnie o programowaniu – cz.1

Dzisiejszym tematem będzie programowanie. Poznamy główne zagadnienia związane z programowaniem. Przedstawimy również poszczególne języki programowania. Obecnie programowanie jest bardzo popularne. Umiejąc dobrze programować nie będziemy mięli żadnych problemów ze znalezieniem pracy. Rynek pracy otwiera się coraz szerzej na dobrych programistów, którzy doskonale znają poszczególne języki programowania. Czym w ogóle jest programowanie oraz w jakich dziedzinach się je wykorzystuje? Przekonajmy się.

1. Czym jest programowanie?

Programowanie stało się – obok języka ojczystego i jednego języka obcego – trzecim językiem, który każdy człowiek powinien znać choć na podstawowym poziomie, by rozumieć otaczający go świat i zachodzące w nim zmiany. Programowanie komputerowe to proces projektowania, tworzenia, utrzymywania oraz testowania kodu źródłowego programów komputerowych lub urządzeń mikroprocesorowych. Powstający kod źródłowy jest pisany w wybranym języku programowania, z użyciem określonych reguł. Samo programowanie wymaga dużej wiedzy, umiejętności, kreatywności oraz doświadczenia w wielu dziedzinach, takich jak projektowanie aplikacji, algorytmika, struktury danych lub narzędzi programistycznych. W samej inżynierii oprogramowania – programowanie (implementacja) jest jedynie częścią z wielu etapów powstawania danego programu. Wśród programistów trwają nieustanne debaty, czy programowanie jest pewnego rodzaju sztuką, czy może też rzemiosłem, a może nadzwyczajnym procesem inżynieryjnym. Lista korzyści, jakie daje nauka programowania jest długa. Pozwala to lepiej zrozumieć i wykorzystać nowoczesne rozwiązania techniczne. Sprawia przez to, że uczeń nie jest biernym odbiorcą szeroko rozumianej technologii informacyjno-komunikacyjnej, ale potrafi ze zrozumieniem realizować z jej użyciem własne projekty i wykorzystywać dla własnych potrzeb. W nowoczesnym społeczeństwie brak podstawowego zrozumienia zasad działania komputerów jest odpowiednikiem analfabetyzmu i utrudnia odnalezienie się w dzisiejszych realiach.

2. Podział języków ze względu na metodologię programowania:

• imperatywne w którego skład wchodzi programowanie: proceduralne, strukturalne, obiektowe;
• obiektowe;
• deklaratywne, gdzie wyróżniamy: funkcyjne i logiczne.

Programowanie imperatywne – jest najbardziej pierwotnym sposobem programowania, w którym program postrzegamy jako ciąg poleceń dla komputera. Dodatkowo opisuje sposób otrzymania rozwiązania.

Programowanie proceduralne – zadanie programistyczne dzielone jest na podzadania, a ich niezależna implementacja w postaci procedur (podprogramów).

Programowanie strukturalne – język strukturalny to język ze strukturą blokową pozwalający programiście definiować  różne funkcje i procedury. W tego typu programowaniu stosuje się odpowiednio zdefiniowanych struktur programistycznych:

• sekwencja,
• instrukcja warunkowa (selekcja),
• pętla (iteracja),
• metodologia programowania top-down,
• unikanie skoków,
• wywołanie podprogramu.

Programowanie obiektowe – program jest tu zbiorem współdziałających ze sobą obiektów,czyli jednostek zawierających poszczególne dane wraz z zdefiniowanymi na nich operacjami. Programowanie obiektowe zyskało dominację w połowie lat 80. Główny wpływ miał  tu C++. W tamtym czasie cechy obiektowe dodano do większości języków programowania.

Programowanie deklaratywne – powstający program opisuje cel, który komputer będzie musiał osiągnąć.

Programowanie funkcyjne – program to funkcja, a konstruowanie programu to składanie funkcji. Iteracje (pętle) zastąpione są przez rekurencje. Charakterystyczny jest brak danych. W programowaniu funkcyjnym używa się odwrotnej notacji polskiej ONP.

Programowanie logiczne – na cały powstający program składa się zbiór zależności oraz pewne stwierdzenie (cel).

Na tym zakończymy pierwszą część. Poznaliśmy tu główne pojęcie jakim jest programowanie, a także poznaliśmy podział programowania ze względu na metodologię programowania oraz strukturę językową. W drugiej części przyjrzymy się bliżej poszczególnym językom programowania. Zapraszamy.